Sjinese kos by die Koreane.

My coteacher het my vroeër verlede week genooi om haar ouers te ontmoet oor middagete. Sy het my na kerk opgelaai en ons het heerlik gery teen die kus af. Sy was dierbaar het het vir my ‘n erosie-museum en park gaan wys. Met die dat Korea so baie berge het en so baie mense teen die voet van elke berg woon was erosiebeheer noodsaaklik. Hulle het tegnieke by die Austriane en Hollanders geleen. Die museum en park is pragtig in stand gehou en gee ‘n goeie idee van die tegnieke wat gebruik is.

Ons het ook by Heunghae se strand langs gegaan – ‘n pragtige vertsteekste strand en vissersdorpie. Een van haar vriendinne woon hier en die se ouers is vissersmanne. Hulle gaan glo elke dag 1vm al uit see toe om vis te vang. Ek haal werklik my hoed af.

Hulle restaurant is die tipiese Koreaanse/Sjinese restaurante. Eenvoudig en funksioneel. Toe sy my voorstel is die gesprek natuurlik van korte duur en sy verduidelik dat hulle skaam is omdat hulle nie kan Engels praat nie. Ek dink natuurlik dat ek moet skaap kry dat ek nie meer Koreaans kan praat nie. Ons word gemaan om te sit en oomblikke later kom die kos in absolute oormaat. Hulle maak so vinnig kos en ek wou nog keer… maar heelaas. Dit was fried rice wat bekend staan as Bokeum Bap (볶음밥) , Cha Chang Myan (자장면) en vark met die bekende soet-en-suur sousie (탕수육).

Ek is regtig mal oor sjinese kos. Dit is verseker minder gesond as die Koreane se kos maar dit voel of die nie-branderige opsies soveel lekkerder is.

Ons het heerlike gesit en kuier en dit was wonderlik om die kombuis te beleef. Haar ouers is nie geleerd nie en het die restaurant oopgemaak om ‘n bestaan te maak. Annie se grootouers het almal maar leer geboer na die oorlog. Dit het my net weer bygeval hoe onlangs die oorlog eintlik was. Die dat die Koreane so ongelooflik hard kan werk. Die tannie het teen laatmiddag ‘n hele sak uie gesit en skil op die stoep buite. Mens kan net leer by dit. Geweldig gedienstig, altyd vriendelik en werk elke dag van die week sonder om ooit te kla. Annie sê hulle vat elke maand een Sondag en een Dinsdag af.

Haar pa veral het baie vrae gehad oor hoe ek Korea ervaar en of ek dink dis veilig in Korea. Dit was lekker om hulle perspektiewe te hoor en te sien hoe haar verhouding met haar ouers is.

Ek het vir ‘n oomblik vergeet dat ons Engels praat en dat ek in Korea is. Hulle het my so welkom laat voel. Voorwaar ‘n groot kosbaarheid.

 

Jeju.

Een van die nadele van werk by ‘n hagwon is dat mens nie baie vakansie kry nie. Jy kry dit ook nie net wanneer jy wil nie maar wanneer hulle dit vir jou gee.

Ons het met ons langnaweek/winter break besluit om na Jeju- eiland te gaan. As mens vir buitelanders in Korea vra wat hul hoogtepunte was is Jeju altyd op die lys.

Die toer was 4 dae lank. Die ‘new-year’s trip’ was saam met ‘n groep van so 28 mense. Ons het die 28ste Desember net na middernag vertrek uit Seoul, en deur die nag in Gwanju en Daejon gestop om nog mense op te laai. Ons was teen sonop by die Jangheung Ferry terminal te wees. Ons het nie veel slaap in gekry nie – almal was net te opgewonde op met vakansie te wees en daar was geëet, gekuier en gefliek op die bus.

Die ferry is heerlik groot selfs met ‘n Dunkin Donuts. Dit vat onder twee ure om Jeju te bereik. Teen die tyd wat ons op die eiland geland het was die skedule al ‘n paar keer vir ons verduidelik en het ons sommer weggespring en nooit weer gestop nie.

 Ons het die volgende gesien:

Saterdag, 29 Desember.

1. Seongsan Sunrise Park 성산일출봉 – nog ‘n UNESCO wêreld erfenis gebied. Dit was ‘n heerlike 30-40 minute stap met ‘n beeldskone uitsig van bo.

2. Gyemnyeong Mazepark 김녕미로공원 . Iets wat ek nog altyd wou doen – rond hol in ‘n doolhof. Jy kry ‘n kaart en as jy jou pad vind is daar ‘n klok wat jy lui aan die einde. Ek het met my kamera gehol om ‘n video te kry en dit eerste gemaak tot by die klok!

3. Manjang Lava tube 만장굴. Nog ‘n UNESCO wêreld erfenis gebied.

Hierdie was onder andere hoekom Korea as een van die sewe wonders van die wêreld verklaar was . Manjangul is die grootse Lawa tonnel/grot in die wêreld. Dis ‘n enkele kanaal was gevorm toe Berg Halla ( ook die hoogste berg in Korea)  uitgebars het en die lawa gevloei het om ‘n tonnel te vorm onder die grond. Dit totale lente is van die tonnel is 7,416 meter en is om en by 23 meter wyd en 30 meters hoog ( die hoogste punt).

Binne is dit nat en stil met ligte wat die pad aandui. Dit was so moeilik om fotos te kry met die swak lig en dit was nodig om jouself herhaaldelik te herhinner dat dit nie mens-gemaak is nie.

4. Die laaste stop op die eerste dag se lys was ATV (4wiel) ritte. Ons was nogal poegaai na die lang dag en het dit geniet om te sit en ry. Jy kry ‘n oorpak en dan word daar vir jou gewys waar om te ry. Sou graag nog spoed wou kry en ook wou ry waar ons wil maar Korea is heeltemal te veiligheidsbewus.

Sondag, 30 Desember

Die volgende dag was ons ingeperk deur die weer en het net binnehuise aktiwiteite gedoen.

1. Trick-eye-museum. Ons het talle fotos geneem binne die museum. Dis verskillende motiewe wat geverf is teen die mure. As jy die foto van die regte hoek neem lyk dit 3D op die foto. Sorg vir ure se lag. No jokes.

2. Botaniese tuine.  Die pragtigste en baie netjiese tuine wat binnehuis en buite uitgelê is. Dit was baie koue buite en die sneeu het ons vinnig binne toe gejaag, maar dit was nietemin beeldskoon om te sien.  Nadat ek, Megan en Jon genoeg gesien het, het ons koffie en Churros geniet. Dis ‘n amerikaanse bederf wat ek nog nooit geproe het nie. Ek het op die ou end twee geëet. Kaneel-erige smaak, so lekker. 

Aandete wat heerlike Galbi sop en rys. Ek het Ronmarie het ook gedroogte vis geëet – die koue maak mens honger!

Maandag, 31 Desember.

1. Ontbyt by ‘n koffiewinkeltjie wat deur ‘n klompie none besit en bestuur word. Jy maak jou eie koffie/hot chocolate/tee en dan gee jy net kontant bydraes as jy oppad uit is.

Ons toerleier het vir ons broodjies gegee en dit was baie lekker knus en warm binne. Buite was dit wind,weer en sneeu.

2. Volgende gaan kyk ons ‘n Chinese Acrobatic and motor bike show.  Daar was enigiets van jugglers tot akrobate en gimnaste. Die hoogetpunt was natuurlik toe 6 vrouens en een man op motorfietse binne die staal bal gery het. Hulle toet elke keer as hulle rigting verander en as die hele arena donker is sien jy net die motorfietse se ligte wat blitsvinnige in die rondte draai.

3. O Sulock Tea Plantation. My hoogtepunt sonder twyfel. Pragtig groentee plantasies in die wit sneeu en ‘n kans om hulle wonderlike tees te proe. Hulle verkoop ook enige ander tee-produkte soos rome en self tert. Ek het tee gekoop wat smaakvol verpak is en fantastiese gesenke vir die familie. Score!

4. Hike Berg Songak. Vinnige en maklike pad wat so 40 minute tot ‘n uur neem. Baie mooi uitsig van bo en ons het ‘n submarine boot in die see gesien. Mens kan ook Marado sien – die mees suidelike deel van Korea. Ook oorblyfsels van die Japanese wat China via Korea probeer oorneem het. Die gate in die grotte is gebou om ammunisie en manne te huisves.

Hierna was dit tyd vir die nuwe jaar om sy verskyining te maak. Ons het na  Jeju se downtown area gegaan  om aandete te eet en ‘n ou ietsie te geniet. Die volgende more was ons vroeg op vir ontbyt en strandlangs terug hawe toe.

Ons het twee paartjies gedurende die naweek ontmoet met wie ons heerlik gekuier het en lekker oor die weg gekom het. Een paartjie was Suid-Afrikaners van SA en ‘n paartjie van Amerika. Hy het by haar kom kuier – sy werk in Seoul by ‘n kleuterskool.

Die kuiers in die hotelkamer (wat slaapplek vir 4 was met 1 badkamer – heerlik, skoon en baie naby die see) elke aand was van die hoogtepunte van die naweek!!

Die kos was elke keer ‘n ander dis by verskillende restaurant. Ons het vis, Galbi-sop(vleis), wortelsap (wat op die eiland gekweek word), skulpvissop en ander eg-Koreaanse disse geëet. Elke oggend se ontbyt was eenvoudig – muffins, toebroodjies, joghurt en koffie. Ek is bly ek was gedwing  om die Koreaanse disse te probeer – ek sou dalk nie omder normale omstandighede dit geëet het nie.

Dit was ‘n heerlike ervaring! Ek dink alhoewl Jeju is ook pragtig in die somer en daar is ‘n yslike klomp goed wat mens kan sien, doen en ervaar.

 

 

 

Jeju 2012-13 167

Jeju 2012-13 349

Jeju 2012-13 608

Jeju 2012-13 477

Jeju 2012-13 393

Jeju 2012-13 246

Ski: Phoenix Park.

Einde Januarie en ons gaan ski in Gangwan-do. Die park se naam is Phoenix Park en is blykbaar die vernaamste in Korea. Dit is ook die park waar  die freestyle snowboard- en ski- items gehou sal word in die 2018 Winter Olimpiese Spele.

Seoul en Gangwan-do was heelwat kouer as hier in Pohang. Ek kan met groot sekerheid sê dat ek nog nooit in my lewe so koud gekry het nie.

Die gereelde toer was weer eens so ‘n wonderlike bederf. Die toerbus wat vanaf Seoul vertrek neem al jou besonderhede oppad en as jy daar aanland wag al hou ‘gear’ vir jou netjies gepak. Al wat jy moet doen is om ‘n baadjie en broek te pas en te wag dat hulle die ski’s pas volgens jou bootse. As jy op die bus klim met die parmantige pakkies (sien bewyse) is dit direk slopes toe.

 Toe ons by die oord arriveer was dit ‘n skouspelagtige sig! By die roltrap op en uit by die deure om te sien hoe (wat lyk soos die hele Korea) leef en beef teen die wit en hoë  hellings ski en loop en speel. Dis regtig ‘n wonderskone sig met diepot blou lig en die spierwit sneeu. Die sneeu stoele wat soos roltrappe op en af teen die hellings beweeg is orals en almal hang in die lug rond. As ek met die ski-bootse kon loop sou ek na dit gehol het soos ‘n kind.Ons het egter eers die opleidingsessie meegemaak, omdat nie een van ons juis geweet het hoe om op die ski’s regop te bly nie.

Die groep beginners het na twee ure se leer hoe om te briek, op te staan en te balanseer die eerste ‘beginners-slope’ aangepak met groot opwinding. Dit was toe ook nie so maklik nie en almal het eers versigtig en verskrik teen die heinings af geski. As mens eers begin ski en die gevoel kry dat jy nie weer gaan stop nie vergeet mens alles wat die instrukteur gesê het.  Die tweede en derde maal gaan dit heelwat beter en voor jy weet het dit onder die knie.

Ek en Laura was dalk bietjie optimisties toe ons vinnig ‘n groter slope aanpak. Sy het toe geval, gerol (mens sien net kop, ski’s, goggles, ski’s) en haar knieg seer gemaak. Ons het stilweg besluit om dit maar rustig te vat – dis eintlik regtig gevaarlik.

Teen 4:30 was ons uitgewoed en rasend honger. Ons hostel was letterlik op die stoep van die slopes – heerlik naby en snoesig warm. Ons het gaan warm aantrek (alles vries!) en gaan kos soek. ‘n Pizza, roomys (!) en koffie was in orde. Dit alles terwyl die res van die ski’ers natuurlik na die slopes skoon gevee is, weer die nag ingevaar het. Daar was tot 4:00vm nog mense buite. Ek kan sweerlik dink hoe mens dit hou met temperature van -19⁰C.

Vroegoggend was ek en Laura op om te gaan fotos neem van die sneeu. Baie ander het beserings opgedoen en het besluit om nie ‘n oggend-toegangskaart te koop nie. Dit was ysig en ek het maar dubbeld seker gemaak alles was toe vir die groot ski. Die oggend is kraakvars en die sneeu glad gevee (ejó!). Ek het ondervind dat ek die tweede dag baie meer reggekry het en beheer het oor die ski’s.

Ek koop op ‘n stadium vir my water , klim op die ski-lift en drink dit byna klaar voor ons die bopunt van die berg bereik. Teen  die tyd wat ons bo was het die laaste bietjie water in die botterl gevries. Saam met my hoody se toutjies wat ek gekou het. Alles vries, jy kan nie jou neus of jou vingers voel nie.

 Ek ski heerlik tot 12:00 se kant. Bederf myself met ‘n Turkse hoenderrol en cuppachino – al die stalletjies is ski-vriendelik. Jy ski in en ski uit. Lekker!

Die naweek was verseker nog een van my hoogtepunte tot dusver.

 

Phoenix 160

Phoenix 035

Phoenix 203

Phoenix 207

Phoenix 133

Phoenix 160<

Bulguksa tempel. |불국사

Een van die professore wat saam met ons in die kerk is beskou Bulguksa as een van sy gunsteling plekke in Korea. Hy het aangebied om ons te gaan wys, sodat ons dit kan beleef. Ons het een laat Saterdagoggend in herfs gegaan en die hele dag daar spandeer.

Dis die hoof Buddhiste tempel wat as een van die meesterstukke van die goue era van die Silla koningkryk beskou word. Die Bulguksa tempelgronde was ook in 1995 as een van die tien UNESCO wêreld erfenis gebiede in Korea gelys is.

Ons het onder ander die volgende gesien:

  • Cheongun-gyo (“Blue Cloud Bridge”)
  •  Baegun-gyo (“White Cloud Bridge”)
  • Yeonhwas-gyo (“Lotus Bridge”)
  • Chilbo-gyo (“Seven Treasures Bridge”).Simbolies lei hierdie trappe die gelowiges/volgelinge van die wêreldse realm na die geestelike realm van Buddha..

 Die spesifieke tempel bestaan al vanaf 505 n.Chr. en ons het gesien dat daar tans restoureerwerk gedoen word aan van die beelde en tempels. Binne die tempel se gronde is daar verskillende paaie waar jy kan loop. Dit lei jou na verskeie tempels wat elkeen in ‘n apart binnehof is

In elke tempel se ingang kan mens die monnike sien wat register hou van die mense wat in en uit die tempel beweeg. Hulle keer ook dat mens nie foto’s neem nie.

Ons het ook ‘n staproete gevat op met die berg na die Seokguram kluisenaarshut (of ek dink dis die Afrikaans vir ‘Hermitage’?) waar mens ‘n baie groot Buddha kan sien wat uit graniet in die berg gekap is.

Dit was heerlik om te stap tussen die tempels. Die paadjies lei jou op en af met trappe, oor brûe en deur pragtige boomryke areas. Dit was ‘n heerlike wegbreek van die stad en die vars lug en bergwater by die fonteine was verfrissend.

Bulguksa 629

Bulguksa 593

Bulguksa 579

Bulguksa 331

Bulguksa 229

Bulguksa 313

Bulguksa 460

Bulguksa 421

Bulguksa 472

Bulguksa 235

Gangwando.

Adventure Korea 021Adventure Korea 063Adventure Korea 027Adventure Korea 079Adventure Korea 084DSC_0269DSC_0281

Ons het in Augustus gaan white river rafting doen in Gangwando. Gangwando is een van die mees noordelike provinsies in Korea. ‘n Baie meer ongerepte deel wat ook baie bergagtig is. Ons het deur Adventure Korea vir die toer aansoek gedoen. Ek het intussen al baie saam met hulle gereis en ek kan die toere wat hulle aanbied regtig aanbeveel.

Die spesifieke toer was net ‘n een dag toer. Ons het die oggend baie goed vertek vanaf ‘n universiteit in Seoul. Teen laatoggend was ons by die rivier en kon ons aqua-skoene gekoop.  Die groep mense het ‘n klompie Amerikaanse army-manne ingesluit, asook ‘n groep onderwysers wat in Suid-korea is deur ‘n beurs. Hulle woon by Koreaanse gesinne  (‘homestay’ noem hulle dit) en dis baie interessant om te hoor wat hulle vertel.

Ons was ‘n paar ure rond gerits op die rafts en het die pragtigste natuur gesien. Ons het met tye gestop en van groot rotse af gespring. Die water was vrek koud  maar die son warm genoeg sodat dit nie onplesierig koud was nie. Ek was saam met baie gesellige mense op die raft en ons het die hele ent pad luidkeels flieks aangehaal. Natuurlik Lion Kind se “haaa-sabenja” ook. Dit was lekker toe hulle uitvra oor Suid-Afrika en ons hulle meer kon vertel. Soveel mense is partykeer onder ‘n wanindruk oor ons land en ons mense.

Later het ons middagete op die oewer geëet – bulgogi en rys. Hierna het ons gery tot by die brug waar jy die kans gehad het om te bungee jump. Ek het en dit was fantasties. Dit was verseker nie maklik nie en dit het baie motivering van die ander (onder op die rivier se oewer!) gevat om my te motiveer om te spring!

Nuwe jaar, nuwe stories!

Ek gaan binne die komende weke weer opvang met my stories!

Wat om te verwag:

  • White river rafting & Bungee jump (Gangwando)
  • Bulguksa (Gyeon-ju)
  • Winter in Korea
  • Itaewon & Insadong (Seoul)
  • Speech Contests by my skool.
  • Herbs hills (Daegu)
  • Jeju Eiland